قرآن وسیله هدایت همه مردم است؛ همانند خورشید بر همه مى تابد، ولى تنها کسانى از آن بهره مى جویند که فطرتِ پاک داشته و در برابر حق خاضع باشند. هم چنان که نور خورشید، تنها از شیشه ى تمیز عبور مى کند.
زمین شوره زار هرگز سنبل بر نیارد، اگر چه هزاران مرتبه بر آن باران ببارد. سرزمین وجود انسان نیز تا از لجاجت و عناد و تعصب پاک نشود، بذر هدایت را نمى پذیرد، و لذا در همان ابتدای فصل هدایت خداوند مى فرماید: "قرآن هادى و راهنماى متقیان است"(بقره، آیه 2).
پ.ن: برگرفته از تفسیر نمونه و نور
