«پس شیطان سبب لغزش آنها شد، و آنان را از آنچه در آن بودند خارج ساخت. و گفتیم فرود آئید در حالی که بعضی دشمن دیگری خواهید بود، و برای شما تا مدت معینی در زمین قرارگاه و وسیله بهره برداری است»
سوره مبارکه بقره-آیه 36
همانگونه که در آیات پیشین ذکر شد، غرض از خلقت آدم این بود که وی در زمین زندگی کند (بقره:30)، ولی زندگی در زمین نیازمند یک نوع آمادگی بود و آدم می بایست می فهمید که:
- در زندگی او، امر و نهی و تکلیف وجود دارد و آزاد مطلق نیست.
- ابلیس دشمن اوست و سوگند و وعده های دروغ نباید آدم را فریب دهد.
- اطاعت از شیطان، عامل سقوط است.
- و توبه، وسیله جبران است.
و بدین ترتیب سرگذشت آدم در آن باغ فرصت درک حقایق زندگی و آمادگی برای زیستن بر روی زمین را فراهم ساخت.
پ.ن: برگرفته از تفسیر نمونه و نور
