همه ما انسان ها، حداقل در ظاهر خواهان عدالتیم و از بی عدالتی می نالیم.
خبر خوب اینکه مهر تأیید به این آرزوی بشر خورده و بطور قطع همه یک روز شاهد این عدالت خواهند بود.
هرچند به نظر نمیاد برای آن روز خیلی آماده باشیم.
متاسفانه هرقدر در رفتار دیگران ذره بین انداخته ایم، همان اندازه در قضاوت خویشتن سطحی نگر بوده ایم.
خواسته یا ناخواسته، روز جزا بخشی از زندگی هر انسان است. مخصوص قیامت هم نیست، ممکن است آن زمانی که نتیجه کارها در آن معلوم می‌شود یعنی قطعه بهشت و قطعه دوزخ هم روز جزا به حساب بیایند. آنجا هم مالک خداوند است «مالک یوم الدین».
«دین» که در لغت به معنى «جزا» می باشد، روشن ترین برنامه اى است که در قیامت اجرا می شود. در آن روز پرده از کارها کنار رفته، و اعمال همه خیلی دقیق مورد محاسبه قرار مى گیرد و هر کس جزاى اعمال خویش را، اعم از خوب یا بد مى بیند1.
مسلمانان حداقل روزی 10 بار این وعده بزرگ را در نماز به خود یادآوری می کنند.
نوعى هشدار، که قرین رحمان و رحیم بودن خدا شده است. انذاری در پس بشارت تا از بخشندگی خداوند سواستفاده نکنیم.
پ.ن1: برگرفته از تفسیر نمونه
