«آنان کسانی هستند که گمراهی را به جای هدایت خریدند؛ پس تجارتشان سودی نکرد و از راه یافتگان [به سوی حق] نبودند» بقره،16
در قرآن مجید فعالیتهاى انسان به یک نوع تجارت تشبیه شده است.
در حقیقت همه ما تاجرانى هستیم که با سرمایه هاى فراوان خدادادی؛ سرمایه عقل، فطرت، عواطف، نیروهاى مختلف جسمانى، مواهب عالم طبیعت، و بالاخره رهبرى انبیاء، گام در این تجارتخانه بزرگ دنیا نهاده ایم. گروهى سود برده و سعادتمند و پیروز مى گردند، و گروهى نه تنها سودى نمى برند بلکه اصل سرمایه را نیز از دست داده، و به معناى واقعی ورشکسته مى شوند.
نمونه گروه اول، مجاهدان راه خدا هستند. چنانکه قرآن درباره آنها مى فرماید: «اى افراد با ایمان آیا شما را به تجارتى راهنمائى کنم که از عذاب دردناک رهائیتان بخشد؟ به خدا و رسول او ایمان بیاورید و در راه او با مال و جان جهاد کنید» (صف 9-10)
و نمونه واضح گروه دوم، منافقانند. آنها کسانى هستند که هدایت را با گمراهى مبادله کردند بدون آنکه سودى ببرند. آنها هدایت فطری خود، هدایتى که در محیط وحى موج مى زد، و تمامی امکانات خود را از دست دادند تا مسلمین را در هم بکوبند و رؤیاهاى شوم خود را تحقق بخشند. اما این معاوضه و انتخاب غلط دو زیان بزرگ به همراه داشت :
نخست اینکه سرمایه هاى مادى و معنوى خویش را از دست دادند بى آنکه در مقابل آن سودى ببرند.
و دیگر اینکه حتى به نتیجه شوم مورد نظر خود نیز نرسیدند و اسلام به سرعت پیشرفت کرد و صفحه جهان را فرا گرفت.
عاقبت، نور الهی دود شد فطرت حق جوی او، نمرود شد
پ.ن: برگرفته از تفسیر نمونه
