«و هنگامی که فرشتگان را فرمان دادیم تا بر آدم سجده کنید، همگی سجده کردند مگر شیطان که تکبّر ورزید و از کافران شد»
سوره مبارکه بقره- آیه 34
ابلیس و ملائکه هر کدام به نوعی خود را برتر از آدم می دیدند؛ ابلیس به واسطه ی خلقت «أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ»؛ و فرشتگان به واسطه ی عبادت «نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ». ولی فرشتگان چون حقیقت را فهمیدند، پوزش خواستند و به جهل خود اقرار کردند «سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا»، امّا ابلیس بر تکبر خود پافشاری نمود و از فرمان خداوند متعال سرباز زد. و همانگونه که قدرت آموختن آدمی را بر فرشتگان برتری داد، تعصب کورکورانه و مقاومت در برابر فهمیدن ابلیس را به سقوطی ابدی محکوم کرد.
پ.ن: برگرفته از تفسیر نمونه و نور
