«بطور قطع دانسته‌ایدکسانی از شما در روز شنبه نافرمانی و گناه کردند ، پس ما به آنها گفتیم بصورت بوزینه های طرد شده ای در آئید.
ما این را مجازات و درس عبرتی برای مردم آن زمان و کسانی که بعد از آنان آمدند، و پند و اندرزی برای پرهیزکاران قرار دادیم»
سوره مبارکه بقره- آیات 65 و 66
کلمه ی«سَبت»به معنای قطع و دست کشیدن از کار است. چنانکه درباره ی خواب فرموده است: «وَ جَعَلْنا نَوْمَکُمْ سُباتاً». لذا شنبه، روز تعطیلی یهود، «یوم السبت» نامیده شده است. خداوند به قوم یهود دستور داده بود، روز شنبه را تعطیل کنند، ولى از قضا در آن روز ماهیان فراوانى بر صفحه آب ظاهر مى شدند. لذا آنها به فکر حیله گرى افتادند و با یکنوع کلاه شرعى روز شنبه از آب ماهى گرفتند. خداوند آنان را به جرم این نافرمانى مجازات کرد و چهره شان را از صورت انسان به بوزینه دگرگون ساخت.
«خاسِئِینَ» به معنی«طرد نمودن» است. استعمال این صفت بصورت جمع مذکّر عاقل، شاید نشان آن باشد که تنها جسم آنان به بوزینه تبدیل شده بود، نه روح و عقل انسانی آنان. و در این صورت، عذابِ بیشتری می کشیدند.
اصولاً مسخ چهره، یکی از عذاب های الهی و تحقّق قهر خداوندی است. گروهی از مسیحیان نیز بعد از نزول مائده آسمانی، کفر ورزیدند که به شکل بوزینه و خوک در آمدند (مائده:60). در روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است که: «خداوند هفتصد امّت را در تاریخ به خاطر کفرشان، تغییر چهره داده و به سیزده نوع حیوان، تبدیل شده اند» البته حیوانات از رحمتِ خداوند دور نیستند، ولی حیوان شدن انسان، نشانه ی قهر و طرد الهی است. و این عبرتی برای تمام مردم و موعظه ای برای صاحبان تقواست: کسی که حکم خدا را نسخ کند، خود را مسخ کرده است، و تغییر و تحریف چهره دین، تغییر چهره انسانیّت را بدنبال دارد.
پ.ن: برگرفته از تفسیر نمونه ونور
